Vanavond keerde Riccardo Chailly terug na zijn vertrek in de zomer van 2004. De wijze waarop hij toentertijd afscheid nam van het KCO en het muziekleven in Nederland was groots. Zowel zijn uitvoering van de negende van Mahler in het concertgebouw als de uitvoeringen van Don Carlo kunnen met gouden letters in de annalen van het KCO worden geschreven. De laatste voorstelling van Don Carlo op een warme zondag in juni 2004 was er een waar bijna alles klopte. De ovaties die Chailly toen kreeg zullen niet vaak te horen zijn geweest in het Muziektheater.Negen jaar later stond Chailly pas weer voor het KCO in een concert dat opgedragen was aan sir Colin Davis. Directeur van het KCO Jan Raes wees terecht op het belang van de samenwerking. Toevallig roemde hoornist Jacob Slagter onlangs nog de uitvoeringen die het KCO met Davis gaf van de Sacre.
Eerder in de week had Chailly aangegeven alleen nog maar dingen te willen doen in Amsterdam die hij nog niet eerder had gedaan. Dat verklaart het programma van vanavond waar de tweede symfonie van Mendelssohn de hoofdmoot was en het volgende programma met muziek van Gershwin.
Voor de Lobgesang symfonie klonk "Elogium musicum amatissimi amici nunc remoti" van Henze. Chailly, het KCO en het groot omroepkoor zorgden voor een fraaie uitvoering waarin Chailly als vanouds de precisie en helderheid en transparantie te voorschijn haalden. De uitvoering van Lobgesan was voorbeeldig, waar het orkest met name in de symfonia zijn wereldklasse toonde met zeer verfijnd en licht beweeglijk spel. Het vocale slot verdiende alle lof door de bijdrage van het Groot Omroepkoor en de solisten met Michael Schade in de hoofdrol. Het ovationale applaus werd door Chailly zichtbaar geroerd dankbaar in ontvangst genomen. Het publiek in de grote zaal was in ieder geval zeer blij met de terugkeer van Chailly. Laten wij hopen dat hij sneller en vaker terug te horen zal zijn. Voor de verdere concerten verwijs ik naar de website van het nu koninklijk concertgebouw. (JB)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten